Mater Amabilisschool, diverse huurders en bejaardensoos
Rooms-Katholieke Kerk (Parochie Goirle)
Acht jaar na de huwelijksinzegening van Frits van Puijenbroek en Stella Ionescu kwam er een triest einde aan het leven van Frits. Hij verdronk, in 1955, tijdens een vis- of jachtpartij in de Biesbos en het werd stil in ‘Huize Stella’. Echter, eerder al hadden Frits en Stella besloten om het imposante pand aan de parochie te schenken uit dankbaarheid voor de overgang van Stella naar de Rooms Katholieke Kerk. De schenking werd in oktober 1958 bekrachtigd onder voorbehoud dat de parochie Stella tot aan haar dood jaarlijks een lijfrente van 1.680 gulden zou doen toekomen. Bovendien diende de villa voor ‘nuttig gebruik’ te worden aangewend. Vandaar de bestemming Mater Amabilis, een vormingsinstituut voor katholieke meisjes.
Er kwam een Mater Amabilisschool (partiëel vormend onderwijs voor meisjes van 17 jaar en ouder) en bejaardensoos (in de kelder), maar er werd niets aan verbouwd of veranderd. In 1993 werd het verkocht.
Na het tijdperk Frits van Puijenbroek en Stella Ionescu (eind 1958) kreeg de villa, in eerste instantie, een jeugdbestemming door invulling als Levensschool omdat hun vorig onderdak, het patronaatgebouw achter de St.Janskerk, bouwvallig was geworden. Later kwam dus hier ook de Mater Amabilisschool bij maar dan in een ander deel van de villa. Grote groepen meisjes kregen hier lessen voor hun latere leven. Na opheffing van beide scholen, kwam de bovenverdieping van de villa vrij. Dat was eind jaren zestig.
In het Goirles Belang (1959) schreef Willy van Rooij (Vonk) het volgende verhaal: “Vaak beklom ik de brede trappen en menig Roemeens sigaret werd mijn beloning voor de gedane boodschappen en toch bleef het in veler oog een somber huis. Totdat, na enkele jaren, de jeugd het in bezit kreeg. De Mater Amabilisschool. Grote groepen meisjes hebben hier een centrum gevonden waar ze onder de meest prettige omstandigheden vele nuttige lessen krijgen die voor hun latere leven een waardevol bezit vormen /…./. Huize Stella is niet somber meer, niet romantisch maar een schoon huis, waarin onder goede leiding vriendschap en vlijt de waardevolle inhoud vormen.”
Na deze periode verhuurde de kerk delen van de villa aan wat nu heet ‘starters op de woningmarkt’, die relatief kort in de villa woonden. Een stoet van meestal jong gehuwden verbleef telkens tijdelijk in het gebouw. De eerste waren bakker van de Sande met zijn vrouw. Daarna, voor één jaar, dokter Ton Hooft en later zijn associé dokter Bert Aarts. Ook woonden er Kees Audenaerde, hoofd van de St.Josefschool, Joseph Wijdemans, archivaris van de heemkundekring, opbouwwerker van Rosmalen die er kantoor hield op de benedenverdieping en vele anderen.
Later deed het souterrain ook nog dienst als bejaardensoos. Het comfort was, op dat moment, zeer beperkt. Bijvoorbeeld, voor bad- en douchegelegenheid moest men uitwijken naar elders.
De laatste huurder was Ing. Gerard Wientjes, hoofd technische dienst van de firma van Puijenbroek, die er bijna 20 jaar heeft gewoond. De kerk vond het toen tijd worden om de “gekregen” villa te verkopen. Van de zeven gegadigden, bleek een café-uitbater uit Tilburg, genaamd Huib Luiten, het meest te willen betalen voor de prachtige villa aan de Kloosterstraat. Hij heeft er met een vriend tot 2001 in gewoond. In dat jaar werden diverse panden in Goirle, waaronder de villa ‘Huize Stella’, tot monument verheven.
Een verre afstammeling van de familie van Puijenbroek, Hein Remmers, heeft de villa van hem overgenomen. De restauratie die Huib Luiten was begonnen, heeft Hein, samen met zijn vrouw Liesbeth, voortgezet. Huib Luiten had o.a. het dak vernieuwd en de centrale verwarming. Ook liet hij de buitenkant opschilderen in vrolijk woestijngeel. Deze kleur kan men nu nog zien aan de achterzijde van de villa. Hierop liet Huib een (“trompe l’oeil”) aangebrengen. Dat zijn, in dit geval, twee bedrieglijk echt lijkende geschilderde ramen.
Zoals gezegd, was de laatste huurder Ing. Gerard Wientjes. Alvorens zijn intrek in Huize Stella te nemen had het hoofd technische dienst inclusief het hem ten dienste staande personeel, ruim een jaar nodig om het totaal uitgeleefde monument aan de Kloosterstaat weer enigszins bewoonbaar te maken. Zo diende hij en zijn helpers alle muren te bikken en van een nieuwe stuclaag te voorzien. De achtentwintig in de woning aanwezige deuren die allemaal donkergroen geschilderd waren, dienden gerepareerd te worden en van een nieuwe verflaag te worden voorzien. Alle in de villa aanwezige radiators moesten van de muur omdat de oorspronkelijke verflaag nog nauwelijks waarneembaar was. De elektrische bedrading diende te worden vernieuwd. Dat gold tevens voor de aanwezige toiletten. De renovatie kostte de nieuwe huurder, naast vele honderden werkuren, een kapitaal.
Aankopen van de villa was, blijkens de schriftelijke overeenkomst tussen de Kerk, Frits en Stella van Puijenbroek , door Gerard Wientjes, niet haalbaar. De investeringen van de heer Wientjes kwamen daardoor vooral de verhuurder ten goede. Wie schetst zijn woede en verbazing toen hij, bijna twintig jaar later, geconfronteerd werd met een advertentie in het Brabants Dagblad, waarin Huize Stella aan de hoogst biedende te koop werd aangeboden. De Kerk ging hier, waarschijnlijk vanwege chronisch geldgebrek, toe over. De heer Wientjes die zich in het Goirlese sociaal-culturele leven gedurende een reeks van jaren, op pro deo basis, verdienstelijk had gemaakt (o.a. voorzitter van het kerkbestuur, het centraal schoolbestuur, oprichter en eerste voorzitter van de ouderensoos etcetera), vond de verkoop eenvoudigweg niet kunnen. Dat was niet in de geest van de overeenkomst waarin ‘nuttig gebruik’ als voorwaarde werd gesteld. Bovendien stond hem de manier waarop een en ander verliep helemaal niet aan. Zoals het uit de krant moeten lezen dat de villa werd verkocht. Ook met de aanduiding ‘hoogstbiedende’ had hij moeite. De villa zou, volgens de berichtgeving, uiteindelijk voor ruim anderhalf miljoen gulden naar de, eerder genoemde Tilburgse kroegbaas (Huib Luiten) gaan en dat zou waarschijnlijk niet tot instemming geleid hebben bij de overleden schenkers (Frits en Stella).
Bronverantwoording:
Goirles Belang > https://www.goirlesbelang.nl/nw-7833-7-86826/nieuws/had_huize_stella_wel_verkocht_mogen_worden_1.html
Goirles Belang > https://www.goirlesbelang.nl/nw-7833-7-86825/nieuws/had_huize_stella_wel_verkocht_mogen_worden_2.html
Bezoek door de auteur van deze site, Ad van de Lisdonk, aan Hein Remmers in zijn imposante villa, op 12 november 2013. (Publicatie met toestemming van Hein Remmers)
Huize Stella, een Jugendstil monument, door Herman van Rouwendaal. (Publicatie met toestemming van Hein Remmers)
Ad van de Lisdonk (Oostrum-Lb) > Eigen archief